عکس پیش‌فرض نوشته

رنگ در تصاویر رنگی خصوصیت مهمی است که در مطلب قبلی به آن اشاره گردید.
حال می خواهیم انواع مدل های رنگی را مورد بررسی قرار دهیم.

اصول پردازش تصویر

مدل های رنگی:
1- دیاگرام رنگینگی و رنگ سنجی:
دیاگرام رنگینگی بازسازی شده در سال 1931 به وسیله کمیته بین المللی CIE طول موج نور را برای رنگ های قابل مشاهده به عنوان یک استاندارد بین المللی به هم مرتبط می سازد.

این دیاگرام برای اهداف مختلفی شامل مقایسه ی رنگ ها تولید شده به وسیله ی دستگاه های تولید رنگ به طور مثال مانیتورها، پرینترها و دوربین ها به کار گرفته شده است.

دیاگرام CIE یک تصویر از فضای رنگی 3D با نام فضای رنگی XYZ به 2D می باشد. مختصات X، Y، Z به وسیله ی نور ساطع شده به وسیله ی یک دستگاه، نور منعکس شده از یک سطح شامل فوتون ها با طول موج های مختلف مشخص می گردند.

2- فضای رنگینگی RGB:
هرچند که بسته به کاربرد، فضاهای رنگینگی خاصی پیشنهاد شده اند، اما همه ی آنها همان فضای رنگینگی CIE-XYZ را بازگو می کنند. از این میان، فضای رنگی RGB فضایی است که در میلیون ها وسیله شامل تلویزیون، کامپیوتر و پرژکتورها به کار برده می شود. در حقیقت مقادیر رنگینگی آبی، سبز و قرمز در فضای RGB توسط تبدیل خطی مقادیر XYZ به دست می آیند.

در این مدل هر ترکیب از سه مقدار رنگ اصلی یک مقدار رنگی جدیدی را ایجاد می نماید. اگر مقدار رنگ اصلی را در فاصله (0،1) فرض نماییم، می توانیم رنگ حاصل شده را با یک نقطه در یک مکعب نمایش دهیم که محورهای آبی، سبز و قرمز لبه های متعامد مکعب می باشند.

 

3- فضای رنگینگی CMY:
برای چاپ یک تصویر رنگی بر روی یک کاغذ سفید با یک پرینتر رنگی، فضای رنگی CMY(K) با رنگ های اصلی بنفش، فیروزه ای و زرد به علاوه یک مقدار سیاه اضافی (کربن) به کار برده می شود.
با توجه به شکل رنگ های بنفش، فیروزه ای و زرد متمم رنگ های قرمز، سبز و آبی هستند.
مدل های رنگی RGB و CMY
4- فضاهای رنگی بر مبنای درک انسان:
فضاهای رنگی که بر پایه درک حسی انسان از رنگ می باشند در حوزه های بینایی ماشین و گرافیک کامپیوتری ارزشمند به نظر می رسند. با فضاهای رنگی HSI و HSV، آرمان راحتی کار کاربر و توصیف مقادیر رنگی برآورده می شود.

یک رنگ را می توان توسط مقادیر پرده رنگی، اشباع رنگی و شدت نور به طور ساده و شفاف تری نسبت به مولفه های برداری در فضای رنگی RGB و یا CMYK نمایش داد.

5- مدل های رنگی YIQ و YUV برای سیگنال های TV:
اسناتدارد تلویزیون NTSC یک کدگذاری می باشد که از مقدار لومینانس Y و دو مقدار رنگینگی I و Q استفاده می نماید. در تلویزیون های سیاه و سفید فقط درخشندگی به کار برده می شود، در حالی که هر سه مقدار در تلویزیون های رنگی به کار برده می شود.

مدل های رنگی YUV و YIQ پتانسیل بهتری را برای فشرده سازی تصاویر و ویدیوی دیجیتال نسبت به سایر روش های کد گذاری فراهم می نمایند، زیرا در این دو مدل رنگی بر خلاف مدل RGB تفکیک درخشندگی و رنگینگی از همدیگر امکان پذیر می باشد.

این آموزش بیش از ۳ سال قبل ارسال شده و اکنون در لیست به‌روزرسانی‌های سایت قرار دارد. اگر پیشنهاد یا انتقادی برای بهبود آموزش دارید، خوشحال می‌شیم به ما اطلاع بدهید.