عکس پیش‌فرض نوشته

فناوری اطلاعات (IT) یک اصطلاح شناخته شده در تمامی صنایع می باشد؛ اکثر افرادی که در صنایع مختلف فعالیت می کنند و حتی افراد عادی با این واژه آشنایی دارند.

در چند دهه اخیر، فناوری اطلاعات با شتاب غیر قابل تصوری رشد کرده و به صورت فزاینده ای در تمامی صنایع نفوذ کرده است.

همچنین تاثیرات آن در زندگی بشر، خصوصاً در دو دهه گذشته، از ابعاد مختلف بسیار گسترده است.

مدیریت و کنترل در فناوری اطلاعات

 

عامل اصلی این رشد فزاینده، به خصوص از دهه 90 میلادی، رشد و پیشرفت در فناوری کامپیوتر (به ویژه بالا رفتن قدرت پردازش کامپیوترها) و نیز پیشرفت در صنایع مربوط به ارتباطات و مخابرات است.

سرعت پیشرفت فناوری اطلاعات به حدی بوده که بسیاری از سازمان ها و شرکت ها برای ادامه فعالیت ها و حتی بقا، مجبور به سرمایه گذاری های وسیع در حوزه فناوری اطلاعات و نیز بازنگری های متعدد در استراتژی های فناوری اطلاعات خود شده اند.

علاوه بر رشد سریع، صنعت فناوری اطلاعات به صورتی که هم اکنون مورد استفاده قرار میگیرد، یک صنعت نوین و نا بالغ در نظر گرفته میشود.

به طور اخص، نا بالغ بودن از یک سو و رشد سریع و غیر قابل کنترل از سوی دیگر، منجر به تغییرات بسیار سریع و گاهی غیر قابل پیش بینی در این صنعت شده و در نتیجه صنعت فناوری اطلاعات به عنوان یک صنعت کاملاً پویا در نظر گرفته میشود.

رشد فناوری اطلاعات همچنین باعث تحولات بنیادی در بسیاری از صنایع دیگر گردیده است و سیستم های فناوری اطلاعات به صورت گسترده در صنایع مختلف پیاده سازی شده و وابستگی سایر صنایع به این سیستم ها به سرعت رو به گسترش است.

 

فناوری اطلاعات، پتانسیل رشد و پیشرفت را برای صنایع مختلف تا حد زیادی بالا برده و ابزارهای ارزشمندی را برای دسترسی به مشتریان و بازار جدید فراهم کرده است؛ به علاوه امکانات گسترده ای برای سازمان ها و صنایع فراهم آورده تا بتوانند دامنه فعالیت خود را وسعت بخشند؛ در نتیجه ابعاد جدیدی در حوزه رقابت و توسعه باز کرده است.

با وجود تمامی این منافع و مزایا، گسترش فناوری اطلاعات بدون مشکل و دغدغه نبوده است و چالش های بسیار زیادی در رابطه با پیاده سازی و اجرای سیستم ها و نیز انجام پروژه های فناوری اطلاعات در صنایع مختلف وجود دارد.

به عنوان مثال پروژه های بسیاری به صورت کامل شکست خورده (قبل از تکیمل لغو شده اند) و یا با بودجه مشخص و یا در زمان تعیین شده، تکمیل نمی گردند.

بسیاری از مشکلات و شکست ها در این زمینه به نحوی با ضعف مدیریت و نیز کنترل پروژه ها در ارتباط میباشد.

عدم وجود دانش کافی مدیریتی، مدیران کم تجربه و یا بی تجربه و استفاده از تکنیک های غلط مدیریتی از دلایل عمده مشکلات در رابطه با پروژه های فناوری اطلاعات است.

همچنین تلاش برای پیاده سازی تکنیک های مدیریتی که عمدتاً برای صنایع دیگر طراحی شده اند و حتی ممکن است کارایی بالایی در صنایع دیگر داشته باشند، برای مدیریت و کنترل پروژه ها در صنعت فناوری اطلاعات، از اشتباهات مهم و جاری در بعد مدیریت در صنعت فناوری اطلاعات است.

فناوری اطلاعات در شکل کنونی خود یک صنعت بسیار پویا و تا حدی غیر قابل پیش بینی است و در نتیجه مدیریت و کنترل پروژه ها باید با روش های متفاوت و با در نظر گرفتن شرایط ویژه حاکم بر صنعت فناوری اطلاعات انجام شود.

در حقیقت بسیاری از تکنیک های مدیریتی که در صنایع دیگر مورد استفاده قرار میگیرند، در این صنعت غیر عملیاتی و یا غیر قابل اجرا هستند و به عبارتی ساده تر، آن تکنیک ها کارایی لازم را در صنعت فناوری اطلاعات نداشته و علاوه بر عدم کارآیی، مشکلات دیگری را نیز ایجاد کرده است.